زندگی با طعم بهشت - زندگی مشترک، وجود مشترک، همه چیز مشترک...
جانا سخن از زبان ما می گویی...
مدتی بود به این فکر میکردم چرا بضی مردا حتا بعد از ازدواجشون هنوزم فک میکنن میتونن بدون مشورت و هماهنگی با همسرشون برای خودشون برنامه بریزن و قرار و مدار با کسی بذارن و وعده و وعید بدن به کسی. چرا قبل از هماهنگی با همسرشون دعوت می پذیرن؟ برنامه میریزن؟ برنامه هایی که همسرشونم توش دخیله. انگار خانم نقشی تو زندگیشون نداره.واعجبا انتظارم دارن وقتی بعد از تصمیم های گرفته و برنامه های ریخته به خانم صرفا اطلاع دادن که من این برنامه ها رو ریختم و این تصمیم ها رو گرفتم و الانم دارم میرم انجامشون میدم، خانم با روی گشاده و رضایت کامل بگه چشششششمممم همین که منو در جریان گذاشتی خیلی لطف کردی. شما مختاری خودت به تنهایی هر تصمیمی میخوای بگیری ولو اینکه من و زندگی مشترکمونو تحت شعاع قرار بده و برای ساعات مشترکمون تعیین تکلیف کنه!
اما وای از اون روزی که زن ناراحت بشه و اعتراض کنه...
