زندگی با طعم بهشت - زندگی مشترک، وجود مشترک، همه چیز مشترک...

خیلی جالبه! جدیدا در مورد موضوعاتی که یه زمانی فکرمو مشغول کرده مطالب خیلی خیلی جالبی میخونم که با خودم میگم...

جانا سخن از زبان ما می گویی...

مدتی بود به این فکر میکردم چرا بضی مردا حتا بعد از ازدواجشون هنوزم فک میکنن میتونن بدون مشورت و هماهنگی با همسرشون برای خودشون برنامه بریزن و قرار و مدار با کسی بذارن و وعده و وعید بدن به کسی. چرا قبل از هماهنگی با همسرشون دعوت می پذیرن؟ برنامه میریزن؟ برنامه هایی که همسرشونم توش دخیله. انگار خانم نقشی تو زندگیشون نداره.واعجبا انتظارم دارن وقتی بعد از تصمیم های گرفته و برنامه های ریخته به خانم صرفا اطلاع دادن که من این برنامه ها رو ریختم و این تصمیم ها رو گرفتم و الانم دارم میرم انجامشون میدم، خانم با روی گشاده و رضایت کامل بگه چشششششمممم همین که منو در جریان گذاشتی خیلی لطف کردی. شما مختاری خودت به تنهایی هر تصمیمی میخوای بگیری ولو اینکه من و زندگی مشترکمونو تحت شعاع قرار بده و برای ساعات مشترکمون تعیین تکلیف کنه!

اما وای از اون روزی که زن ناراحت بشه و اعتراض کنه...

زندگی با طعم بهشت - فرزندآوری

خیلی وقته میخوام مطلبی بذارم در مورد بچه داری. اونایی که به خدا و اسلام ایمانشون ضعیفه که هیچی. اونا هر کاری دلشون میخواد آزادن انجام بدن. اما شماهایی که مومن تر هستید و به فکر نسل بعدیتون هستید، به فکر امام زمانتون هستید... روی حرفم با شماهاس. یه وظیفه ی سنگینی که به دوش ماهاس تربیت یه نسل پاک بعد از خودمونه. اما متاسفانه می بینم خیلی از آدمای معتقدمون هم از بچه دار شدن می ترسن و با وجود حکم خدا به تامین رزق و روزی بچه، نگران سختی های بچه داری هستن. یه مطلب قشنگی رو خیلی وقت پیشاینجاخونده بودم و امروز به ذهنم زد اونو براتون بذارم.

زندگی با طعم بهشت - مادر

چگونه می تواند از طعم میوه های بهشتی لذت ببرد، کسی که طعم دستپختمادررا نچشیده باشد؟

.........

پ.ن: خدایا بهم کمک کن بتونم به پدر و مادرم نیکی کنم...